Ne çok şey yazmak istiyorum.
 Bahçede gördüğüm ateşböceklerini anlatmak istiyorum…
Yeşermeye başlayan asma dallarının büyüsünü…
Apartman kapısından girmeden önce dallarını çekiştirip kopardığım yenidünyaları…
Başka yerlerde henüz çıkmamışken Alanya’da büyüyen erikleri.
Yapraklarından önce çiçeğe duran Morsalkımları.
Leylakların kokusunu arkadaşlarına götürmek için birkaç çiçek dalını koparıp yola koyulan kadınları…
Şakayıkların narin yapraklarını…
Normal bir ülkede bunlardan bahsedince ruhum bir bulutun üstünde rahatlıkla yolculuk edebilir.
Ama ben her okuduğum haberle yüzümü buruşturduğumda yavaşça kendimi kapattığımı fark ettim.
Aç bir çocuğun haberini izlerken yediğim yemekten utanıp boğazıma dizilen lokmaların acısını hissederim.
Karda kışta okula hırkasız kabansız giden çocuklarla birlikte üşürüm.
Hayatı biraz uzunca adımlamış olanların, henüz adımlarının sayısı onlardan daha az diye yadırgadıkları genç hayatlara haksızlık yapıldığını düşünürüm…
Geçmişe özlem duyarak yaşamak isteyenleri de her zaman yadırgarım.
Hrant Dink cinayetinden ne kadar üzüntü duymuşsam benimle aynı gök kubbeyi paylaşan herkesin aynı acıyı duyduğuna inanırım.
Malatya katliamında dilim dilim keserek işkence yaparak öldürülenleri düşündüğümde tanrının yarattığı canı sadece tanrının alabileceğine inanan herkesin rahatsızlık duyacağına inanırım. Darbelerle lekelenmiş ülkemin tarihinin yeni darbelerle yazılmasından herkesin rahatsızlık duyacağına.
Üniversitelerin evrensel bilgiye erişmek için bir bahçe olduğuna inanırım.
Evrensel bilgiye ulaşan herkesin evrenin anlaşılmasına bir damlacık bilgi eklediği için mutlu olacağına.
Ergenekon soruşturmasının sağlıklı yapılmasını isterim ve sonucunun ülkemden gurur duymama neden olacak, bir şekilde hukukun evrensel ilkelerine bağlı bir soruşturma yürütüleceğine yürekten inanarak sonucu gönül rahatlığıyla beklemek isterim.
Kendini tanımlamak için hiçbir çaba harcamadan sadece doğuştan getirdiği özellikleri övünmek için kullanmamak gerektiğine inanırım.
Kısacası benzeşmenin kısırdöngü olduğuna zenginliğin benzeşmemekten geldiğine inanırım. Aynı şarkıyı dinleyen, aynı mekânda eğlenen, aynı tarzda giyinen kısacası birbirinin aynısı olanların yoksul olduğuna inanırım.
Ve ben işini en iyi yapanın en vatansever olduğuna inanırım.
Eğer musluk tamircisiysen ve yaptığın işi severek ve hakkıyla yapıyorsan ülkeni en çok senin sevdiğine inanırım.
İşte o zaman ruhum huzur bulur ve ben Ateşböceklerinin eşini çağırmak için yakıp söndürdüğü ışığın peşine düşer, mevsimin ilk eriğini dalından koparmanın dünyanın en büyük mutluluğu olduğuna, sabah işe giderken delirmişçesine açan portakal çiçeklerinin kokusunu daha iyi duymak için, daha da yakınında yürümenin enfes bir his olduğuna inanırım.
Morsalkımları gülümseyerek selamlar ve işyerimin merdivenlerinden tırmanırken dışarıda bıraktığım hayatı ertesi sabah yeniden adımlayacağım için mutlulukla güne başlamanın keyfiyle günaydın derim.
İşte o zaman şiir Cemal Süreya olur ve dile gelir:“Hayat kısa. Kuşlar uçuyor.”

Sordum Hayat Nedir? Dediler ki; Hayat mutlu yaşamaktır Ölüme hazır olmaktır Hayat değer vermektir Dost kıymetin bilmektir Hayat su gibi akmaktır Ve denize kavuşmaktır Hayat bir limandır Kısa bir zamandır Hayat yaşamayı bilmektir Şehadet ederek ölmektir Hayat bir içim sudur Yaşama tutkusudur Hayat ertelemedir Bilinmez neye gebedir Hayat bir tutkudur Allah’ın lutfudur Hayat aşık olmaktır Bir yere tutunmaktır Hayat hep merak etmektir Merakını gidermektir Hayat hazırlanmaktır Birazcık zorlanmaktır Hayat nefes alıp vermektir Ölürken günahsız ölmektir Hayat bilmediğini bilmektir Ve öğrenmeye devam etmektir Hayat elinle kalem tutmaktır Hakkıyla talebe okutmaktır Hayat bir misyon yüklenmektir Sabırsızlıkla beklenmektir Hayat ölümü bilmektir Ölüme gülümsemektir Hayat dimdik durmaktır Haktan yana olmaktır Hayat bir süre yaya yürümektir Yaşlanıp ayağını sürümektir Hayat herkese selam vermektir Tüm insanlara gülümsemektir Hayat günahlara dalmaktır Sonra dönüp pişman olmaktır Hayat yaşarken uyumaktır Ancak ölümle uyanmaktır Hayat bir gaflete dalmaktır Kendinden intikam almaktır Hayat candır canandır Allah’a kul olmandır Hayat yaşamaktır Hep canlı olmaktır Hayat kısa bir çizgidir Ya da yanık bir ezgidir Hayat insanları sevmektir Güzel yaşamak ve ölmektir Hayatın manevi bir yönü vardır Hayat ölümle son bulmayacaktır Hayat yokuşa tırmanmaktır Her şeyi hak edip almaktır Hayat bir alış veriştir Belki karlı bir iştir Hayat belki her şeydir Belki de hiçbir şeydir Hayat zorlu bir imtihandır Ölüm zilin çaldığı andır Hayat sorumluluktur Sosuz bir mutluluktur Hayat yemek içmektir Nefsani bir istektir Hayat yaşamaktır Yaşamak sanattır Hayat bence paradır Parasız hayat çok zordur Hayat sağlıktır, sevgi, saygıdır Yarına duyulan derin kaygıdır Hayat hoşgörüdür ve özgürlüktür Hayattan ders almamak bir körlüktür Hayat kimine göre kafayı çekmektir Sarhoş olup demlenip kendinden geçmektir Tiryakiye sorarsan derin bir nefes almaktır Çıkan acı dumanda keyifle boğulmaktır Hayat yerle gök arasında sıkışıp kalmaktır Geçmişten ders alıp, geleceğe uzanmaktır Hayat her gün dikleşen merdiveni çıkmaktır Her gün doğan yeni güne umutla bakmaktır Hayat bize verilen sınırlı bir zamandır Aslında bizim için ÇETİN bir imtihandır Hayat mezardan sonrasını görmektir O günler için bonus biriktirmektir 28/12/ 06

Muzaffer Çetin

Hayat Hayat bir nefestir aldığın kadar Hayat bir kafestir kaldığın kadar Hayat bir hevestir daldığın kadar Önün mezar sonun mezar, unutma! Hayat bir muamma çözdüğün kadar Hayat bir seyahat gezdiğin kadar Hayat bir duygudur sezdiğin kadar Yönün mezar, sonun mezar, unutma! Hayat bir yaygıdır yaydığın kadar Hayat bir saygıdır saydıgın kadar Hayat bir kaygıdır, duyduğun kadar Yönün mezar, sonun mezar, unutma! Hayat bir çıkıştır, çıktığın kadar Hayat bir bakıştır, baktığın kadar Hayat bir bıkıştır, bıktığın kadar Önün mezar, sonun mezar, unutma! Hayat bir rüyadır, yorduğun kadar Hayat bir cevaptır, sorduğun kadar Hayat bir seraptır, gördüğün kadar Yönün mezar, sonun mezar, unutma! Hayat bir olgudur olduğun kadar Hayat bir dolgudur,dolduğun kadar Hayat bir bulgudur, bulduğun kadar Önün mezar, sonun mezar, unutma! Bal der hayat böyle, yokuş iniş var Geldiğimiz gibi, bir de dönüş var Sonunda tahtadan at'a biniş var Önün mezar, sonun mezar unutma!   Mikdat Bal

*Emek Hayat bir ayrılık değil ki arkamıza bakmadan çekip gidelim Hayat bir tebessüm değil ki hep tebessümle analım Hayat bir resim değil ki istediğimiz tabloyu oluşturalım Hayat bir fıkra değil ki her zaman kahkahalarla gülelim Hayat bir senaryo değil ki rolleri değiştirelim Hayat bir kompozisyon değil ki yanlışlarımızı silgiyle silelim Hayat kolaylıklar zinciri değil ki doya doya yaşayalım Hayat yürektir Hayat emektir Hayat terketmemektir Hayat sabretmektir Hayat emektir Hayat yetinmeyi bilmektir   Ülkü Sarıoğlu